Zapalenie mieszków włosowych: przyczyny zapalenia mieszków włosowych i metody leczenia

Zapalenie mieszków włosowych odnosi się do chorób skóry i jest formą powierzchownego ropnego zapalenia skóry.

Zapalenie mieszków włosowych jest zapaleniem górnych części mieszków włosowych. Zapalenie pojawiające się przy zapaleniu mieszków włosowych jest zakaźne. Mechanizm rozwoju choroby polega na tym, że na początku pęcherzyka tworzy się grudka, a następnie tworzy się krosta, która jest penetrowana przez włosy w środku. Następnym etapem jest skorupa w okolicy pęcherzyków. Jeśli proces zapalny pogłębia się i dotyka całego pęcherzyka, a nie tylko jego górnej części, choroba nazywana jest sykozą. Choroba ma swoje ulubione miejsca lokalizacji, które obejmują części ciała z dużą ilością włosów Vellus. Pod tym względem zapalenie mieszków włosowych najczęściej wpływa na powierzchnie prostowników nóg i ramion, na skórę głowy.

Epidemiologia. Statystyki

Zapalenie mieszków włosowych występuje najczęściej w gorących krajach, gdzie klimat sprzyja rozwojowi zapalnych chorób skóry. Ponadto choroba ta występuje częściej w niekorzystnych społecznie warstwach społecznych, co ułatwiają niehigieniczne warunki życia.

Zapalenie mieszków włosowych ma często charakter zawodowy i jest obserwowane u osób, których praca wiąże się ze stałym narażeniem na środki reaktywne: benzynę, naftę, smołę, oleje smarowe itp.

Dokładne statystyki nie są dostarczane, ponieważ w większości przypadków tacy pacjenci rzadko szukają pomocy medycznej, preferując samoleczenie. W polu widzenia lekarzy są najczęściej pacjenci, u których wystąpiły powikłania na tle zapalenia mieszków włosowych: ropniak, ropień lub zapalenie węzłów chłonnych.

Objawy kliniczne zapalenia mieszków włosowych

W początkowej fazie choroby notuje się zaczerwienienie skóry w okolicy zapalonych pęcherzyków i umiarkowany ból. Po prostu, krosty tworzą się wokół skóry. W przypadku braku terminowego i odpowiedniego leczenia, proces zapalny postępuje i powoduje powstawanie nacieku w dotkniętym obszarze. Powierzchnia skóry w obszarze zapalonego pęcherzyka nabiera kształtu stożkowego lub kulistego, ma żółtawy kolor, który jest związany z gromadzeniem się ropy. Po usunięciu opony naciski są określane przez ropę, po której usunięciu widoczna jest część nasyconego czerwonego koloru.

Liczba zapalenia mieszków włosowych może być różna: od 1-2 do wielkiej wartości. W niektórych przypadkach pacjenci skarżą się na silny świąd w okolicy zapalenia mieszków włosowych. W ciężkich przypadkach, gdy liczba pęcherzyków w stanie zapalnym jest bardzo duża, pacjent może doświadczyć wzrostu liczby węzłów chłonnych (miejscowych).

Cechy różnych typów zapalenia mieszków włosowych

Zapalenie mieszków włosowych Pseudomonas spowodowane przez patogen Pseudomonas aeruginosa. Ten typ zapalenia mieszków włosowych jest również znany pod inną nazwą - zapalenie mieszków włosowych „gorącej kąpieli”, ponieważ zwykle występuje po kąpieli z gorącą wodą, która nie została dostatecznie chlorowana.

Gram-ujemne zapalenie mieszków włosowych rozwija się u pacjentów z obniżoną odpornością, którzy przyjmują leki przeciwbakteryjne przez długi czas z powodu trądziku. Charakteryzuje się tym, że stan pacjenta gwałtownie się pogarsza, co przejawia się we wzmocnieniu trądziku. Możliwe jest powstawanie ropni.

Zapalenie mieszków włosowych skóry. Ta infekcja charakteryzuje się początkiem od górnej warstwy naskórka, po którym proces zapalny przechwytuje ujście mieszków włosowych, a następnie wałki włosowe. Powikłaniem w tym przypadku jest grzybica skóry głowy.

Zapalenie mieszków włosowych wywołane przez grzybynależące do rodzaju Pityrosporum, charakterystyczne dla klimatów tropikalnych i subtropikalnych. Charakteryzuje się swędzącą wysypką o charakterze monomorficznym (grudki i krosty), która znajduje się w ustach mieszków włosowych. U takich pacjentów występują rysy z lokalizacją w ramionach, plecach, twarzy i szyi.

Gładka skóra z depilacyjnym zapaleniem mieszków włosowych - To kolejny rodzaj choroby, która występuje głównie w gorących krajach. Częstość występowania jest bardziej podatna na mężczyzn w średnim wieku. Symetria zmiany jest także charakterystyczna dla tego gatunku zapalenia mieszków włosowych. Zapalone pęcherzyki pojawiają się równomiernie na skórze kończyn dolnych. Po usunięciu zapalenia mieszków włosowych na skórze pozostają charakterystyczne blizny pęcherzykowe.

Zapalenie mieszków włosowych jest najrzadszy w porównaniu z innymi typami tej choroby. Miejscem jego lokalizacji jest napletek mężczyzn i obszar krocza kobiet. Występuje w przypadku długotrwałej i nieleczonej rzeżączki. Podczas badania zawartości krost u tych pacjentów ujawniono gonokoki w dużych ilościach.

Profesjonalne zapalenie mieszków włosowych rozwija się u ludzi z niektórych zawodów i wiąże się z narażeniem na działanie drażniących substancji chemicznych. W tego typu chorobie wysypki są zwykle zlokalizowane na grzbiecie dłoni, jak również na powierzchniach prostowników przedramion.

Impetigo Bockhart (impetigo Bockhardt), mimo swojej nazwy, należy jednak do grupy zapalenia mieszków włosowych. W tym przypadku pojawiają się półkuliste, powierzchowne krosty, które mogą mieć wielkość od maku do soczewicy. Krosty są penetrowane przez puszyste włosy, ułożone w grupy. Powodem rozwoju tego zapalenia mieszków włosowych jest nadmierne pocenie się i maceracja skóry, co jest konsekwencją stosowania kompresów rozgrzewających.

Zapalenie mieszków włosowych przenoszone przez kleszcze. Rozwija się po ugryzieniu kleszcza, trwa dłużej niż inne odmiany, wymaga specyficznego leczenia choroby podstawowej (jeśli kleszcz stanowi zagrożenie epidemiologiczne).

Eozynofilowe zapalenie mieszków włosowych. Obserwuje się go tylko w izolowanej grupie pacjentów (zakażonych HIV).

Klasyfikacja

Zapalenie mieszków włosowych klasyfikuje się według różnych kryteriów. Poniższa klasyfikacja opiera się na bezpośredniej przyczynie, która doprowadziła do rozwoju tej choroby:

1. Bakteryjne (gronkowcowe, pseudomonadalne zapalenie mieszków włosowych, gram-ujemne),
   
2. Grzybicze (drożdżakowe, wywołane przez dermatofity, zapalenie mieszków włosowych wywołane przez Malassezia furfur),
   
3. Syfilityczny,
   
4. Pasożytniczy (folliculorum Demodex roztoczy),
   
5. Wirusowe (wywoływane przez wirusy opryszczki i herpes simplex, molluscum contagiosum virus).

Stopień uszkodzenia zapalenia mieszków włosowych jest podzielony:

Powierzchnia. Ten typ charakteryzuje się małymi ropniami (średnica 2-5 mm). Krosty mają kształt półkulisty lub stożkowy, w centralnej części są przebite włosami i są połączone bezpośrednio z ujściami lejków włosów. Wokół krost jest mała zapalna obręcz, pomalowana na różowo-czerwony kolor. Ból może być nieobecny całkowicie lub być minimalny. Czas trwania choroby wynosi 2-3 dni, po czym zawartość krostek zmienia się w brązową skórkę. Po odrzuceniu skórki mogą pozostać kieszenie pigmentacyjne i złuszczające.

Głębokie zapalenie mieszków włosowych. Forma ta charakteryzuje się tym, że na skórze powstają bolesne guzki o gęstej konsystencji, o czerwonym zabarwieniu. Wielkość guzków może dochodzić do 10 mm, krosta jest przebijana włosami w centralnej części. Po 3-5 dniach krosta kurczy się, tworząc żółtą skorupę.

Przez liczbę zapalnych pęcherzyków choroba jest klasyfikowana na:

1. Pojedyncze zapalenie mieszków włosowych,
   
2. Wielokrotne zapalenie mieszków włosowych.

Zapalenie mieszków włosowych jest podzielone na:

1. Skomplikowane
   
2. Nieskomplikowane.

Przyczyny zapalenia mieszków włosowych

Zapalenie mieszków włosowych jest chorobą zakaźną, dlatego może być spowodowane przez różne czynniki sprawcze: bakterie, wirusy opryszczki, grzyby. Pomimo faktu, że przyczyną zapalenia mieszków włosowych są pewne patogeny, ważną rolę odgrywa wiele innych czynników i powiązanych chorób. Są one podzielone na dwie grupy:
Czynniki egzogeniczne (zewnętrzne):

• Mikrotrauma skórna,
  
• Zanieczyszczenie skóry,
  
• Niewłaściwe stosowanie lub późne stosowanie opatrunków okluzyjnych,
  
• Warunki klimatyczne (wysoka wilgotność i temperatura otoczenia),
  
• Zwyczaj noszenia ciasnych lub ciasnych ubrań o jakości syntetycznej,
  
• Hipotermia
  

Czynniki endogenne (wewnętrzne):

• Niedokrwistość,
  
• Cukrzyca
  
• Brak odżywiania
  
• Choroby wątroby,
  
• Leczenie lekami z grupy leków immunosupresyjnych,
  
• Stosowanie glikokortykosteroidów miejscowo, zwłaszcza pod opatrunkiem okluzyjnym.
  

Istnieje również szereg zaburzeń w organizmie, które pośrednio przyczyniają się do rozwoju zapalenia mieszków włosowych. Obejmują one:

• Choroba przyzębia
  
• Zapalenie dziąseł
  
• Próchnica,
  
• Przewlekłe zapalenie migdałków,
  
• Przewlekłe zapalenie gardła,
  
• Otyłość.

Wszystkie te schorzenia charakteryzują się tym, że osłabiają układ odpornościowy organizmu, który nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej odporności na infekcje skóry.

Powikłania zapalenia mieszków włosowych

W większości przypadków zapalenie mieszków włosowych jest łatwe i nie stanowi realnego zagrożenia dla życia ludzkiego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić komplikacje. Z reguły powikłania rozwijają się przy braku odpowiedniego leczenia, nieprzestrzegania zasad higieny osobistej i niewystarczającej odpowiedzi immunologicznej organizmu.

Powikłania zapalenia mieszków włosowych obejmują:

• Furuncle (a to z kolei może prowadzić do rozwoju zapalenia węzłów chłonnych i zapalenia hydradenitis),
  
• Karbunkuł,
  
• Ropień
  
• Dermatofitoza skóry głowy (z zapaleniem mieszków włosowych wywołanym przez dermatofity),
  
• Tworzenie się blizn grudkowych.

W rzadkich przypadkach opisano takie ciężkie powikłania w tle zapalenia mieszków włosowych, jak zapalenie nerek, zapalenie opon mózgowych i ciężkie postaci zapalenia płuc.

Diagnostyka

W diagnostyce zapalenia mieszków włosowych ważną rolę odgrywa badanie pacjenta. Wysypka z zapaleniem mieszków włosowych jest dość charakterystyczna i pozwala na wiarygodne ustalenie diagnozy. Dodatkowe badania pozwalają ustalić przyczynę, która doprowadziła do rozwoju choroby.

Charakter wysypki
Grudki lub krosty charakteryzują się tym, że znajdują się w ustach mieszków włosowych. Wokół nich są określone przekrwienie felg. Najczęściej zapalone mieszki włosowe znajdują się blisko siebie w chaotycznym związku.

W diagnozie bierze się także udział w historii (informacje o początku choroby, predysponujących i poprzednich czynnikach).

Aby ustalić charakter choroby, wykonuje się analizę mikroskopową rozmazu Grama i bakteriologiczne wysiewanie zawartości krost. W niektórych przypadkach można wykonać biopsję skóry.

Ponadto konieczne jest wykonanie badania krwi w celu określenia poziomu cukru we krwi w celu wykluczenia niewykrytej cukrzycy, która może być również przyczyną choroby.

Diagnostyka różnicowa

• Zapalenie mieszków włosowych o charakterze niezakaźnym,
  
• Trądzik różowaty,
  
• Trądzik pospolity,
  
• Narażenie na chemikalia (chlor)
  
• Toksykoderma pochodzenia leczniczego (lit, kortykosteroidy, preparaty bromu),
  
• Choroba Kirle'a.
  
• Rogowacenie grudkowe,
  
• Rozproszone atopowe zapalenie skóry,
  
• Wrastające włosy
  
• Awitaminoza C i A,
  
• Choroba Deverzha,
  
• Liszaj płaski (postać folikularna),
  
• Toczeń rumieniowaty krążkowy,
  
• Kłujące ciepło
  
• Trądzik nekrotyczny,
  
• Szkorbut,
  
• Choroba Grovera.

W początkowej postaci choroby stosuje się proste, ale skuteczne metody leczenia zapalenia mieszków włosowych. Leczenie krost produkowało 2% kamfory lub alkoholu salicylowego, 2% roztwór brylantowej zieleni, fukorcyny lub roztworu błękitu metylenowego. Pamiętaj, że możesz używać tylko 1% i 2% alkoholu salicylowego, duże stężenia są wykluczone. Kwas salicylowy jest częścią serii kremów, żeli i płynów Clerasil specjalnie stworzonych dla skóry.

W przypadkach, gdy zapalenie mieszków włosowych jest głębokie, a nagromadzenie ropy jest znaczące, zaleca się otwieranie krost, usuwanie ropy, a następnie leczenie jednym z wymienionych rozwiązań.

W przypadku głębokiego zapalenia mieszków włosowych zaleca się stosowanie kompresów z ichtiolem 1-2 razy dziennie.

Przewlekłe nawracające formy zapalenia mieszków włosowych wymagają powołania silniejszych leków. W takich przypadkach należy przepisać leki z grupy sulfonamidów, antybiotyki. W tej postaci wskazana jest również terapia immunostymulująca.

W przypadku stosowania lokalnych środków nie zaleca się ściskania dotkniętego obszaru lub próbowania wyciskania krost, ponieważ zwiększa to ryzyko zagotowania się, aw ciężkich przypadkach - flegmę.

Z niefarmakologicznego leczenia zapalenia mieszków włosowych zalecane jest promieniowanie ultrafioletowe. Dawka dzienna lub dzienna podawana jest podskórnie. Kurs ogólny to 6-10 ekspozycji.

Jeśli na tle cukrzycy rozwinęło się zapalenie mieszków włosowych, dodatkowo przepisano dietę korygującą. Wraz z normalizacją metabolizmu węglowodanów ryzyko nawrotu choroby jest znacznie zmniejszone.

Rozważ leczenie konkretnych przypadków zapalenia mieszków włosowych.

Lokalnie przepisana maść Mupirocin 2 razy dziennie. Wewnątrz przepisano cefaleksynę, dikloksacylinę, erytromycynę lub metycylinę. Antybiotyk jest wybierany na podstawie pewnej wrażliwości organizmu na środki przeciwbakteryjne.

Zapalenie mieszków włosowych Pseudomonas
W ciężkich przypadkach przepisuje się cyprofloksacynę.

Zapalenie mieszków włosowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne
Antybiotyki należy wyrzucić. Zalecana miejscowa terapia nadtlenkiem benzoilu.

Grzybicze zapalenie mieszków włosowych
Specyficzne środki przeciwgrzybicze są przepisywane miejscowo. Wewnątrz zaleca się przyjmowanie itrakanozolu, terbinafiny, flukonazolu.

Herpetic folliculitis
Przypisz do środka acyklowir.

W leczeniu zapalenia mieszków włosowych ogromną rolę odgrywają popularne metody leczenia, które z powodzeniem zyskały uznanie i zostały uznane przez oficjalną medycynę.
Rozważ niektóre z najbardziej popularnych i skutecznych receptur tradycyjnej medycyny.

• Odwar z kaliny i dzikiej róży
  Skład bulionu zawiera: Jagody kalina - 200 gramów, jagody dzikiej róży - 200 gramów, pokrzywa suszona - 100 gramów. Tutaj dodajemy również pigułkę, koniecznie zieloną - 10 gramów, świeży twaróg -50 gramów, miód - 50 gramów, wodę - 2 filiżanki.
  Jak zrobić wlew leczniczy? Bierzemy dojrzałe i umyte jagody kaliny, a także dziką różę, łączymy je z pokrzywą i łupiną orzecha. Wypełnij suchą mieszankę wrzącą wodą i pozostaw na 10 minut, aby zmarnował się na minimalnym ogniu. Następnie mieszanina powinna być podawana przez 24 godziny, a następnie filtrowana. Przygotowaliśmy podstawę do przyszłych zastosowań. Kiedy zaczynamy leczenie, tworzymy mieszankę świeżego twarogu z miodem i dodajemy do nich dwie łyżki rosołu. Wymieszać mieszankę vorog z wywar kalina i umieścić na chorej powierzchni skóry 3 razy dziennie przez 20 minut.
  
• Odwar z rumianku
  Rumianek jest czarodziejką, która łagodzi stany zapalne. Umyć jej bulion, przygotowany zgodnie z instrukcjami w aptece co najmniej trzy razy dziennie. Ten sam bulion można smarować dowolnymi innymi obszarami skóry z objawami zapalenia mieszków włosowych. Rumianek usunie stan zapalny ze skóry i wysuszy go.
  
• Gorący ręcznik
  Aby zapobiec zapaleniu mieszków gronkowcowych, należy stosować starą i sprawdzoną popularną metodę, która pomoże zapobiec wystąpieniu choroby. Po goleniu na twarz nałóż wilgotny ręcznik na minutę.
  
• Mniszek lekarski
  Ten ziołowy napój infuzyjny w środku. Jest przygotowany z korzeni, można z liśćmi.
  Napełnij jedną szklanką wrzątku dwie łyżeczki delikatnych i dobrze wysuszonych liści bez góry i gotuj przez 10 minut. Filtrujemy bulion i przyjmujemy 4 razy dziennie po 50 ml.
  
• Oset
  Użyj kolczastego jako skutecznego środka na wolnym powietrzu. Weź 50 g korzenia i gotuj w pół litra wody przez 30 minut. Usuwamy bulion z ognia i nadal nalegamy na jedną godzinę, nie zapomnij filtrować. Używany przez pacjentów do okładów, kąpieli i kojących opatrunków.
  
• Clevis stick
  Tutaj używamy kwiatów jako surowca, czyli części nadziemnej rośliny. Posyp bolącym miejscem pod opatrunkiem medycznym suszony proszek z rośliny.
  
• Pachnące ashberry
  Tutaj wszystko jest bardzo proste, świeże, po prostu ugotowane kleik z liści nakładanych miejscowo pod bandażem medycznym w miejscu zagotowania. Bandaż koniecznie zmieniamy 2 razy dziennie.
  
• Tatyarnik kłujący
  Roślina ta nazywana jest również osetem. Tak jak w poprzednim przepisie, używamy go miejscowo, robimy świeży kleik z liści rośliny i nakładamy go na dotknięty obszar.
  
• Łopian
  Wypijamy bulion w środku. Aby to zrobić, posiekany korzeń łopianu (1 łyżka) zagotować w 500 ml wody przez 10 minut, zaparzać przez 1 godzinę, filtrować. Akceptowane 50 ml 2 razy dziennie.

W przypadku zapalenia mieszków włosowych rokowanie uważa się za korzystne. Przy znacznej głębokości uszkodzeń ogniska pigmentacji mogą pozostać po odpadnięciu skórki. Skomplikowane zapalenie mieszków włosowych jest rzadko obserwowane, ale są one skutecznie leczone przez lekarzy.

W sprzyjających warunkach krosta wysycha do skorupy, która wkrótce znika, naciek stopniowo ustępuje, aw miejscu dawnego zapalenia mieszków włosowych po 6-7 dniach przebarwienia lub, przy znacznej głębokości zmiany, pozostaje blizna.

Czynniki rozwoju

Najczęstsze zapalenie mieszków włosowych powodować gronkowca. Te patogeny znajdują się na skórze każdej osoby. Można je znaleźć na przedmiotach wokół nas, w powietrzu i kurzu.

Istnieją trzy rodzaje gronkowców:

• Złoty Ten typ prowokuje rozwój różnych chorób zakaźnych skóry.
• Naskórek. Uważa się, że jest warunkowo patogenny. Oznacza to, że gronkowiec naskórka może być stale obecny na skórze osoby, ale może jedynie spowodować zapalenie woreczka do włosów w pewnych warunkach.
• Saprofityczne Jest uważany za bezpieczną mikroflorę skóry. Nigdy nie powoduje rozwoju chorób.

Wysoka patogenność Staphylococcus aureus wynika z jego zdolności do produkcja koagulazy. Enzym ten, wchodząc w tkankę, powoduje krzepnięcie. Z tego powodu ognisko zapalenia jest tymczasowo odizolowane od układu odpornościowego.

Po osadzeniu się w tkankach gronkowiec rozpoczyna rozwój hialuronidazy, niszczący łączące włókna. To jest pozwala na infekcję szybko wejdź głęboko w skórę.

Zapalenie mieszków włosowych jest choroba zakaźna. Może być transmitowany w sposób domowy i przy bliskim kontakcie. Szczególnie łatwo złapać dzieci. Ich skóra nie ma przyzwoitej ochrony barierowej i podatny na rozpalenie z najmniejszymi efektami bakteryjnymi.

Położenie gronkowców na powierzchni naskórka za mało na występowanie zapalenia mieszków włosowych. Wymagane są powiązane czynniki.

Są wewnętrzne i zewnętrzne.

Następujące przyczyny zapalenia mieszków włosowych uważa się za endogenne:

• Cukrzyca.
• Nadmierna produkcja hormonów płciowych. U kobiet choroba jest wywoływana przez męskie hormony, a u mężczyzn - przez kobiece hormony.
• Choroby tarczycy.
• Brak białka w diecie.
• Hipowitaminoza.
• Ostre infekcje dróg oddechowych i grypa.
• Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych.
• Onkologia.
• Pomoce
• Długotrwała antybiotykoterapia.

Niezwykły fakt: uhosinofilowe zapalenie mieszków włosowych rozwija się tylko u pacjentów z zespołem niedoboru odporności. Z tym etiologia ta forma zapalenia mieszków włosowych jest nadal niewyjaśniona.

Do czynników egzogennych wywołujących gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych należą:

• Urazy innej natury.
• Skażenie przemysłowe skóry.
• Zła pielęgnacja skóry. Ten czynnik jest bardziej prawdziwy dla noworodków.
• Nieprzestrzeganie zaleceń lekarza po niektórych zabiegach kosmetycznych.

Zapalenie mieszków włosowych może być również spowodowane przez grzyby, wirusy i bakterie Gram-ujemne. To prawda, że ​​zdarza się to dość rzadko i zawsze na tle niedoboru odporności.

Specjalna wzmianka wymaga zapalenia mieszków włosowych. Faktem jest, że choroba rozwija się bez udziału czynnika zakaźnego. Zapalenie mieszków włosowych pojawia się w miejscach, gdzie włosy są regularnie usuwane mechanicznie: na twarzy, pachwinie i nogach.

Regularne działanie mechaniczne na mieszek włosowy powoduje zginanie konopi włosowych. Końcówka spoczywa na otaczającej tkance. Włosy po prostu wrastają w skórę właściwą i mogą dalej wywoływać proces zapalny.

Chociaż czynniki bakteryjne nie są zaangażowane w rozwój zapalenia, zakażenie może do niego dołączyć później. Wtórne zakażenie powoduje ropienie i może powodować mikropłytki.

Powierzchowne zapalenie

Takie zapalenie mieszków włosowych jest również znane jako zapalenie kości i stawów. Wynika to nie tylko z gronkowca, ale także z pałeczki pyocyjanowej.

Zmiana wygląda jak bańka, z której środka rosną włosy. Rozmiar bańki - nie więcej niż główka zapałki. Otoczony jest czerwoną obwódką zapalnej skóry.

Ostiofolliculitis jest pojedynczy i grupowy. W tym drugim przypadku może wychwycić duże obszary skóry.

Choroba zaczyna się od banalnego zapalenia. Pacjent zauważa nieznaczne zaczerwienienie i delikatną tkliwość w obszarze dotkniętego pęcherzyka. Później w tym miejscu pojawia się obrzęk, w centrum którego pojawia się bańka z zawartością koloru białego lub zielonego.

Pustula szybko pękła, pozostawiając krostę. Od tego czasu sączy się wyciek wysięku. Po kilku dniach ropień zamyka się skórką. Po zejściu z zapalenia mieszków włosowych nie pozostaje ślad.

Gdy krostki ostiofolliculitis mogą znajdować się blisko siebie, ale nigdy nie łączą się.

Głęboki proces zapalny

Głębokie zapalenie mieszków włosowych występuje, gdy patogeny wnikają głęboko w mieszek włosowy. Następnie guzki zapalne zaczynają tworzyć się wokół trzonu włosa, które później zamieniają się w krosty, a następnie w wrzody. Po kilku dniach krosty wysychają i łączą się. Po nich pojawia się zauważalna blizna.

W ciężkich postaciach zakażenia wychwytują najgłębsze warstwy skóry i wywołują rozwój martwicy.

Głębokie zapalenie mieszków włosowych wykrywane jest głównie na skórze głowy. Czasami znajduje się w dolnej części szyi i na plecach.

Forma chroniczna

To zapalenie mieszków włosowych charakteryzuje się nawrotowym przebiegiem. Choroba nigdy nie ustaje całkowicie. Wszystkie nowe krosty pojawiają się na skórze.

Patologia rozwija się w obszarach skóry, które podlegają ciągłemu tarciu lub urazowi. U osób starszych przewlekła postać choroby często występuje na głowie. Jest to spowodowane zmianami miażdżycowymi w naczyniach głowy i naruszeniem odżywiania skóry głowy.

U mężczyzn i kobiet z osłabionym układem odpornościowym przewlekła postać zapalenia mieszków włosowych często znajduje się w pachwinie.

Gatunki folikulitis

Lekarze rozróżniają kilka rodzajów choroby. Podział na gatunki jest spowodowany czynnikiem sprawczym choroby, miejscem lokalizacji i cechami kursu.

Najczęstsze typy zapalenia mieszków włosowych to:

• Pachwinowy. Patogen przenika przez skórę i powoduje zapalenie mieszków włosowych w pachwinie. Choroba może być spowodowana wirusem opryszczki, grzybami Candida i bakteriami Gram-ujemnymi. Dużą rolę w rozwoju choroby odgrywa higiena osobista.
• Staphylococcal. Ten typ choroby zwykle pojawia się na policzkach, podbródku i głównie u mężczyzn. Zakażenie następuje podczas golenia. Mężczyzna beztrosko uszkadza skórę, a patogen na powierzchni naskórka uzyskuje dostęp do mieszka włosowego. Zapalenie mieszków gronkowcowych może być skomplikowane przed sykozą.
• Pseudomonad. Takie zapalenie mieszków włosowych pojawia się po przyjęciu gorącej kąpieli z nie oczyszczoną wodą chlorową. Choroba jest często wykrywana u pacjentów poddawanych antybiotykoterapii trądziku. U takich pacjentów choroba objawia się nagłym wzrostem trądziku z obfitym powstawaniem ropnych krost na twarzy.
• Syfilityczny lub podobny do węgorza. Choroba pojawia się w drugim etapie kiły. Ten typ zapalenia mieszków włosowych charakteryzuje się pojawieniem się krost w okolicy brody i wąsów. Rzadziej, zapalenie pojawia się na skórze głowy.
• Gonorrheal. Ten rodzaj choroby występuje, gdy gram-ujemny gonococcus wywołuje zapalenie mieszków włosowych w łonowej części ciała. Ogniska procesu zapalnego są podatne na migrację. Mogą iść do skóry krocza u kobiet, napletka i jąder u mężczyzn. Leczenie choroby jest możliwe dopiero po usunięciu pierwotnego źródła - rzeżączki.
• Candida. Pojawia się w wyniku zakażenia pęcherzyków przez grzyby drożdżowe z rodzaju Candida. Ogniska zapalenia są zlokalizowane pod pachą, w pachwinie, na twarzy i głowie. Choroba objawia się zaczerwienieniem skóry wokół zakażonego pęcherzyka i tworzeniem się krost. Ten ostatni zamienia się w ranę lub ból.
• Skóra głowy Hofmann z folikulitisami. Przyczyny rozwoju tego typu chorób, których lekarze nie byli w stanie ustalić do tej pory. U niektórych pacjentów badanie wykazało obecność gronkowca Gram-dodatniego, w innych nie wykryto go. Istnieje przypuszczenie, że choroba występuje z powodu zamknięcia przewodów łojowych i obniżonej odporności. Zapalenie mieszków włosowych Hoffmana charakteryzuje się fuzją ropnych ognisk i tworzeniem przetok. Te ostatnie komunikują się ze sobą.
• Dermatofit Początkowo ognisko zapalenia znajduje się w warstwie rogowej naskórka, ale następnie infekcja przechodzi do trzonu włosa i opada do pęcherzyka.
• Impetigo Bockhart. Jest to szczególny rodzaj zapalenia mieszków włosowych, które rozwija się, gdy nadmierne pocenie się lub nadużywanie kompresów rozgrzewających.

Pacjent może samodzielnie zdiagnozować jedno z typów zapalenia mieszków włosowych na istniejących objawach. Ale diagnoza może być błędna. Aby to wyjaśnić, musisz zostać przebadany w szpitalu.

Metody leczenia

Terapia zależy od stopnia uszkodzenia mieszka włosowego.

Powierzchowne zakażenie można łatwo usunąć za pomocą błyszczącej zieleni, fukorcyny lub alkoholu salicylowego. Wystarczy kilka razy umyć ropień. Można to zrobić w domu

Przy głębszych zmianach bez otwierania krost nie może. Po usunięciu ich zawartości rany należy leczyć błękitem metylenowym i roztworem alkoholu kamforowego. Możesz również stosować kompresy z maścią ichtiolową 2 razy dziennie.

Leczenie przewlekłego zapalenia mieszków włosowych wymaga połączenia czynników zewnętrznych i poważnej antybiotykoterapii. Leki do takiego leczenia wybiera się na podstawie czynnika sprawczego.

Gdy przepisano gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych Erytromycyna, metycylina cefaleksyna. Zakażenia grzybicze są leczone Itrakanosolem i Terbinafiną. Forma opryszczkowa jest leczona za pomocą acyklowiru.

Ponadto, aby wyeliminować zapalenie mieszków włosowych, można użyć środków ludowych. Mówimy o użyciu wywaru z rumianku, naparu na jagody dzikiej róży i kaliny, kompresu z mieszanki twarogu i miodu.

Środki zapobiegawcze

Możesz skutecznie bronić się przed większością gatunków zapalenia mieszków włosowych. Metody zapobiegania są proste i nie wymagają dużo czasu.

Środki zapobiegawcze obejmują:

• Oczyszczanie ciała specjalnymi żelami i peelingami.
• Regularny prysznic. Pożądane jest co najmniej 2 razy dziennie.
• Odmowa używania cudzego ubrania.
• Pływanie tylko w basenach z dobrze chlorowaną wodą.
• Odmowa noszenia syntetycznej i zbyt obcisłej bielizny.
• Stosować po depilacji i depilacji emolientów na bazie alkoholu.

Zapalenie mieszków włosowych może być spowodowane ukrytymi chorobami. Oznacza to, że w zapobieganiu patologii należy co najmniej raz w roku poddać się badaniu profilaktycznemu w klinice.

Objawy choroby

Istnieją trzy stopnie uszkodzenia żarówki znajdującej się w naskórku:

W pierwszym przypadku tylko powierzchnia pęcherzyków jest uszkodzona, w drugim, jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte, zapalenie przechodzi do wnętrza pęcherzyka. Trzeci stopień, najtrudniejszy, występuje, gdy żarówka jest całkowicie uszkodzona.

Aby zapobiec dynamicznemu rozwojowi choroby, należy znać pierwsze objawy choroby i oznaki pogorszenia, gdy pęcherzyki przechodzą do następnego etapu:

• oddzielne stany zapalne w postaci różowych elementów wysypki,
• stopniowo wysypka rozprzestrzenia się wokół początkowego ogniska, zwiększając rozmiar i nabierając specyficznego wyglądu - ropna bańka z włosami pośrodku formacji,
• w miejscu pęknięcia natychmiast pojawia się przezroczysty kolor strupu,
• w rzadkich przypadkach odnotowuje się wysokie temperatury,
• lokalizacja krost jest swędząca, a po dojrzewaniu krost boli,
• zdarzają się przypadki łysienia ogniskowego w obszarach zmian sykotycznych.

Zapalenie mieszków włosowych na głowie u dzieci występuje jako dodatek do zapalenia skóry (zwłaszcza łojotoku), jak również w związku z powszechnymi chorobami, które pociągają za sobą gwałtowny spadek odporności.

Lokalizacja ognisk

Ponieważ zapalenie mieszków włosowych jest zjawiskiem przejściowym, najczęściej pojawienie się wysypki jest związane z używaniem środków higieny innych ludzi. Z reguły cierpi na to skóra głowy, ale nie wyklucza się pojawienia się niepokojących oznak w pachwinie, na kończynach górnych i dolnych w pachach.

Początek objawów choroby na obszarze łonowym i pod pachami jest często komplikowany przez wzrost pobliskich węzłów chłonnych, a po wygojeniu się wrzodów, które są w stadium głębokich zmian, nie pozostają żadne blizny lub owrzodzenia. Ten sam okres jest wskazany przez częściowe łysienie.

Na nogach i pod pachami żarówki są uszkodzone w wyniku szorstkiego, traumatycznego golenia maszyną lub po depilacji. Zapalenie mieszków włosowych na dłoniach jest często diagnozowane u mężczyzn, którzy pracują w warunkach niehigienicznych (na placu budowy, w zakładzie utylizacji odpadów) lub u kobiet, które używają detergentów o niskiej jakości do mycia (czyszczenia, czyszczenia) bez rękawic.

Leczenie farmakologiczne zapalenia mieszków włosowych

Zapalenie mieszków włosowych jest leczone w domu lekami przepisanymi przez dermatologa. Harmonogram terapii poprzedzony jest diagnozą i określeniem przyczyny choroby.

Leki przepisywane w leczeniu zapalenia mieszków włosowych:

• lokalne leki przeciwbakteryjne: „Gentamycyna”, „Lewomekol”,
• antyseptyki: 3% nadtlenek wodoru, Zelenka, „Miramistin”, „Fukortsin”,
• lokalne środki przeciwgrzybicze: Nizoral, Mikozoral,
• tabletki przeciwalergiczne: Zodak, Suprastin.

Niezależnie od czynnika wywołującego chorobę, konwencjonalna maść cynkowa, stosowana w postaci aplikacji na obszarze dotkniętym chorobą, jest z powodzeniem stosowana w dowolnym stopniu uszkodzenia.

Leczenie powtarzających się lub zaawansowanych formularzy

Antybiotyki są przepisywane, jeśli choroba zostanie wykryta już na etapie sykozy, to znaczy istnieje wiele zmian ropnych o różnych stopniach dojrzewania. W tym przypadku, wraz z głównym leczeniem, zaleca się stosowanie sulfonamidów i leków zwiększających obronę immunologiczną.

Gdy samoobsługuje lokalne środki do obszarów z dojrzałymi lub otwartymi krostami, nie naciskaj na dotknięte miejsce ani nie próbuj samodzielnie otwierać formacji. To działanie jest przeprowadzane tylko w sterylnych warunkach w pokoju zabiegowym.

Fizjoterapia

Terapia aparatem zapalenia mieszków włosowych jest dostarczana pacjentowi w ramach dodatkowych usług i jest jedną z najbardziej skutecznych metod leczenia zapalenia mieszków włosowych. Z punktu widzenia bezpieczeństwa i szybkości pozytywnego efektu, wpływ promieniowania ultrafioletowego na głębokość do 10 mm dotkniętego obszaru okazał się najlepszy ze wszystkich.

Czas trwania kursu jest negocjowany indywidualnie, ale nie przekracza dziesięciu procedur. Częstotliwość narażenia zależy również wyłącznie od ciężkości stanu pacjenta i jego podatności na leczenie.

Metody ludowe

Fundusze narodowego uzdrowiska nie mogą zastąpić głównej terapii, ale są z powodzeniem stosowane jako jednoczesne leczenie zapalenia mieszków włosowych z powodu wysokiego stężenia garbników, środków ściągających, naturalnych środków antyseptycznych i stabilizatorów procesów regeneracji w wielu ziołowych lekach. Lekarze wspierają dodatkowe leczenie tradycyjnymi metodami, stosując następujące składniki aktywne, które są częścią wywarów i nalewek:

• wspólny mniszek lekarski,
• korzenie łopianu (łopian),
• Rumianek,
• pokrzywa,
• cebula
• żurawina.

Wszystkie powyższe składniki ziołowe są przygotowywane w niskim stężeniu - do spożycia - i w wysoce skoncentrowanej formie - do stosowania na zewnątrz.

Rokowanie i powikłania

Jeśli choroba nie zostanie zatrzymana w pierwszych dwóch tygodniach po wystąpieniu pierwszych objawów lub środki stosowane przez pacjenta nie spełniają celu leczenia, powikłania takie jak:

Rokowanie powrotu do zdrowia po wystąpieniu powikłań zależy od kierunku choroby i może oznaczać trudny wynik, nawet śmiertelny. Dzieci w wieku poniżej 1 roku są szczególnie zagrożone, dlatego leczenie tej kategorii pacjentów występuje tylko w warunkach stacjonarnych.

Zapobieganie zapaleniu mieszków włosowych

Możesz zapobiegać patologii skóry po prostu przestrzegając podstawowych standardów higienicznych i całkowicie lecząc wszystkie choroby związane z wejściem zakażeń i wirusów. Jeśli osoba z chorobą pęcherzyków jest otoczona przez krewnych lub kolegów, powinni częściej myć i leczyć swoje ręce antyseptami i skontaktować się z dermatologiem, gdy podejrzewają chorobę.

Rozprzestrzenianie się choroby, objawy

Najczęściej choroba występuje w krajach o ciepłym i wilgotnym klimacie. W tych warunkach czynniki zakaźne mnożą się aktywnie, więc zapalenie mieszków włosowych stało się powszechną dolegliwością. Dotyczy zapalenia skóry.

Zapalenie mieszków włosowych w owłosionej części skóry głowy jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ w tym obszarze worek do włosów jest bardzo głęboki. Zaostrzona infekcja może prowadzić do różnych komplikacji.

Objawy zapalenia mieszków włosowych obejmują:

• miejscowe zaczerwienienie wokół podstawy włosów,
• tworzenie ropnych krost,
• w miejscu pękniętych krost są rany, które następnie pokrywa się skorupą,
• po całkowitym wygojeniu na skórze może pozostać blizna lub pigment,
• świąd, ból w obszarze zapalenia w pierwszych dwóch etapach.

Jeśli choroba wydaje się być wysypką, wiele pęcherzyków jest dotkniętych na ciele, wtedy pacjent ma wszystkie te objawy. Pojawiają się tylko niektóre ogniska, niektóre już ropieją i pękają, ze starych wrzodów są blizny, białe blizny lub ciemne plamy pigmentowane.

Przyczyny zapalenia mieszków włosowych i ich rodzaje

Proces przebiega następująco: infekcja przenika do worka do włosów i rozwija się, powodując zapalenie mieszków włosowych. Jednak powody, dla których jest on aktywowany, wiele. Przede wszystkim jest to przedwczesna i niewłaściwa higieniczna pielęgnacja skóry.

Pośrednio wpływać na spadek poziomu lokalnej odporności może:

1. Cukrzyca.
2. Niezrównoważone odżywianie.
3. Szereg chorób przenoszonych drogą płciową.
4. Niektóre choroby układu hormonalnego.
5. Choroby autoimmunologiczne.
6. Choroba wątroby.
7. Stosowanie kortykosteroidów i antybiotyków.
8. Przechłodzenie ciała.
9. Mikrotrauma skóry.

Klasyfikację zapalenia mieszków włosowych przeprowadza się na podstawie których patogeny wywołują zapalenie mieszków włosowych. W tym przypadku często możliwe jest określenie rodzaju choroby dopiero po testowaniu.

Bakteryjny

Jest to najczęstszy rodzaj choroby, która z kolei w 90% przypadków jest spowodowana złotym lub białym gronkowcem. Pseudomonadalne zapalenie mieszków włosowych i zapalenie wywołane przez bakterie Gram-ujemne.

Grzyby z rodzaju Candida i dermatofity często wpływają na pęcherzyki skóry głowy, brody i wąsy, czyli obszary z głębokimi woreczkami do włosów. Istnieje kilka innych odmian grzybów, które mogą powodować choroby.

Najczęściej powodowany przez wirusa opryszczki. Występuje u pacjentów zakażonych tym wspólnym patogenem.

Możliwe powikłania choroby

Powikłania tej powszechnej choroby występują, gdy pacjent nie jest leczony i nie przestrzega zasad higieny. Jednocześnie zaniedbane stany zapalne pozostawiają białe blizny, które są absorbowane przez długi czas.

Niezauważone często pozostaje zapalenie mieszków włosowych na głowie, które może stać się głębokie i rozległe.

Najczęstszym powikłaniem jest gotowanie, które może wystąpić w miejscu zapalonej żarówki. W grubszej skórze pojawia się zapalenie o grubości 2-3 cm, które charakteryzuje gęstość i bolesność.

Następnie pojawia się martwiczy pręt w postaci ropnego pęcherzyka, czasami dość duży. U ludzi temperatura może wzrosnąć, pojawiają się oznaki zatrucia.

Wrzenie może przekształcić się w ropień, który charakteryzuje się dużą ilością nagromadzonej ropy. Może również tworzyć karbunty - kilka czyraków, które powstają na powierzchniach martwicy, czarnej martwej skórze.

Jeśli czynnikiem sprawczym jest grzyb, może powstać duży obszar dotknięty grzybicą skórną.

Istnieją przypadki, w których zapalenie mieszków włosowych wywołało śmiertelne choroby, takie jak zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc i zapalenie nerek. Ale takie zjawiska są niezwykle rzadkie i zwykle powstają na tle poważnego niedoboru odporności.

Leczenie zapalenia pęcherzyków

W przypadku, gdy większość wysypki jest powierzchowna, nie ma ognisk głębokiego zapalenia, maści i kompresy są przepisywane jako leczenie.

Skuteczny środek z kwasem salicylowym, a także alkoholem salicylowym i kamforowym. Leczenie środkami antyseptycznymi jest również wymagane w przypadkach wykrycia głębokich ropień. Są otwierane i myte.

Niezależna autopsja krost i grudek jest niedopuszczalna! Interwencja niepiśmienna może spowodować pogorszenie sytuacji, rozprzestrzenianie się infekcji w tkankach sąsiadujących z torebką do włosów. Ponadto najczęściej prowadzi do pojawienia się blizn w miejscu zapalonego pęcherzyka.

W zależności od przyczyny choroby, antybiotyków lub immunostymulantów, mogą być wymagane leki przeciwgrzybicze. Uzupełnieniem leczenia zapalenia mieszków włosowych jest fizjoterapia, korekcja laserowa. Skutecznie ekspozycja na promieniowanie UV.

Proste leczenie jest dość skuteczne, chociaż pacjent musi przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza:

• nie bierz gorących kąpieli, nie pływaj w publicznych zbiornikach, łaźniach i saunach,
• nie wyciskać ropnej wydzieliny, monitorować higienę,
• Nie nosić gorącej lub drażniącej skóry.

Zastosuj i tradycyjne metody leczenia, które opierają się na przeciwzapalnym działaniu preparatów ziołowych i eliminacji nierównowagi witaminowo-mineralnej.

Główne przyczyny choroby

Mieszek włosowy jest korzeniem włosów, które mają wysoką zdolność regeneracyjną. Przyczyny zapalenia w pęcherzyku mogą być różne.

Są to procesy spowodowane przenikaniem bakterii, grzybów i innych patogenów powodujących choroby głęboko do pęcherzyka. Od patogenów można odróżnić bakterie gronkowca, wirus opryszczki, kleszcze.

Słaba higiena

Częste golenie twarzy, włosów pod pachami lub włosów łonowych. Golenie przeciw wzrostowi włosów z reguły powoduje zwiększone pojawienie się wrastających włosów. Włosy są zapalne i wywołują rozwój zapalenia mieszków włosowych.

Noszenie bliskiej i syntetycznej bielizny. Ciasna bielizna utrudnia również normalny wzrost włosów, wywołując ich wrastanie. Syntetyki z kolei są denerwujące i negatywnie wpływają na skórę.

Patologia i uszkodzenie skóry:

• Urazy (zadrapania, siniaki, otarcia).
• Reakcje alergiczne.
• Nadużywanie kortykosteroidów.
• Zmniejszona odporność.
• Cukrzyca.

Ekspozycja zewnętrzna na substancje agresywne chemicznie (kwasy, zasady, oleje, benzyna, nafta itp.).

Objawy choroby

W większości przypadków choroba objawia się miejscowym zaczerwienieniem skóry. Ponadto w obszarze mieszka włosowego tworzy się pęcherzyk z ropą. Po pewnym czasie pęcherzyk się otwiera i na jego miejscu pojawia się mały ból. Wrzód pokryty jest skórką, pigmentowaną i pokrytą bliznami. Cały cykl dojrzewania i bliznowacenia ropnia trwa 6-7 dni.

Zapalenie mieszków włosowych zwykle obserwuje się na twarzy, na głowie, w pachwinie, w pachach. Tak się składa, że ​​ropne zapalenie u kobiet można zaobserwować w biodrach i na dolnych nogach. Procesom zapalnym towarzyszy ból, swędzenie i powstawanie czerwonych plam na skórze.

W zaawansowanych stadiach choroba zmienia się w furunculosis z ostrym zapaleniem ropnej tkanki. Jeśli procesy zapalne występują w pachwinie, trudno się ich pozbyć. Leczenie komplikuje ciągłe tarcie tkanek podczas chodzenia.

Medycyna identyfikuje następujące typy zapalenia mieszków włosowych:

• gronkowcowe zapalenie mieszków włosowych (obserwowane na głowie, twarzy, w pachwinie),
• syfilityczne zapalenie mieszków włosowych (któremu towarzyszy utrata włosów w pachwinie, w głowie, brodzie i wąsach),
• drożdżakowe zapalenie mieszków włosowych (występuje przy długotrwałym stosowaniu opatrunków),
• pseudomonadalne zapalenie mieszków włosowych (pojawia się po antybiotykoterapii i gorącej kąpieli z chlorowaną wodą),
• dermatofityczne zapalenie mieszków włosowych (dotyczy mieszka włosowego i samego trzonu włosa),
• opryszczkowe zapalenie mieszków włosowych (zapalenie skóry na podbródku i wokół trójkąta nosowo-wargowego),
• pyoderma powierzchniowa (postępuje z tworzeniem się krost).

Jeśli znajdziesz pierwsze objawy choroby, natychmiast skontaktuj się ze specjalistą, który zaleci odpowiednie leczenie.

Zapalenie mieszka włosowego - walka z chorobą

Leczenie choroby przepisuje lekarz prowadzący po pełnym badaniu i przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych badań. Terapia powinna mieć na celu zahamowanie zakażenia, które wywołało proces zapalny.

Gdy zakażenie bakteryjne jest przepisane antybiotykoterapia. Leczenie przeprowadza się za pomocą maści antybiotykowych. Maść nakłada się na dotkniętą skórę w pachach, na twarzy, głowie, pachwinie. W przypadku infekcji gronkowcowych przepisywana jest erytromycyna, dikloksacylina, cefaleksyna.

Leczenie zmian grzybiczych przeprowadza się za pomocą leków przeciwgrzybiczych (Terbizil, Clotrimazole, Exoderil). Lek Acyklowir jest stosowany do zwalczania opryszczkowego zapalenia mieszków włosowych.

Leczenie lokalnego charakteru jest skuteczne we wczesnych stadiach choroby. Aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji, skóra jest leczona Fucorcinem, zielonym genem, alkoholem salicylowym, borowym lub kamforowym.

Z objawami drożdżakowego zapalenia mieszków włosowych należy leczyć itrakonazolem.

Zapalenie dermatofitowe łagodzi terbinafinę. Dodatkowo stosuje się immunomodulatory, fizjoterapię i promieniowanie ultrafioletowe.

Zapalenie pęcherzyków nie stanowi krytycznego zagrożenia. Jednak w bardziej zaawansowanych stadiach doświadcza poważnych patologii i komplikacji.