Opublikowano infografikę, która pokazuje, jak moda na fryzurę ślubną zmieniła się z każdą dekadą w ciągu ostatnich 100 lat. Każdy okres poświęcony jest osobnemu rysunkowi, który pokazuje najbardziej popularny styl układania włosów, styl welonu, opisuje akcesoria, a także wymienia najsłynniejsze narzeczone z tych epok, które do pewnego stopnia ustalają te trendy.
Na przykład rok 2010 ilustruje fryzura Kate Middleton z Księżnej Cambridge z lat 40. XX wieku z pojawieniem się Marilyn Monroe i lata 80. z księżniczką Dianą i Madonną.
Fryzury ślubne z początku XX wieku, 10.
Dziewczęta ze starych fotografii z początku XX wieku wyszły za mąż na obrazie z jednej strony delikatne, az drugiej - super eleganckie. Sukienki różniły się zamkniętymi rękawami, ozdobionymi marszczeniami. Stojaki i często masywne welony. Na głowie była szczęśliwa, ale z jakiegoś powodu na większości zdjęć smutnej panny młodej była zgrabna korona włosów. Fryzura wyraźnie otoczyła czoło i twarz. Często były to małe loki ułożone na konturze „ramy” na czole. Główną część włosów usunięto między czoło i tył głowy, zasłona była tam również przymocowana. Kompozycję fryzury panny młodej uzupełniły delikatne kwiaty wokół korony.
Inny obraz z przeszłości to delikatna, ale nieco figlarna panna młoda. Wspaniała krynolina, schludna czapka z koronki na głowie i niski welon. Włosy lekko z eleganckiej fali czapki. W tym czasie nadal nie istniała koncepcja „hollywoodzkiej” fali, więc ta panna młoda prawdopodobnie użyła innej definicji. Faliste i kręcone włosy były wtedy uważane za modne. Zostały ułożone na tyle głowy, zrobione belką dolną, ukryte pod czapką. Ale zawsze kilka „bułeczek” zerkających żartobliwie na twarz.
Nawiasem mówiąc, w tamtych latach prawie wszystkie panny młode zakrywały głowy welonem. Ponadto były różne akcesoria: koronki, kwiaty, wstążki, czapki, a nawet tiary.
Panna młoda lat 20 staje się bardziej zrelaksowana, próbując eksperymentować. Wybiera krótsze sukienki, pokazując łydki, łokcie i obojczyk. Cięcie jest często proste - i jest to świetna opcja do zabawy z akcesoriami. Na widok panny młodej lat 20. wspaniały bukiet i ... kapelusz natychmiast przyciąga wzrok. Tego typu „skafander kosmiczny” na głowie nazywano wówczas czapką dla nowożeńców. Kapelusz był taki z niezbyt masywnym welonem, ale ten ostatni nadal przypominał namiot na komary. Sama fryzura ślubna pod tym wzorem była prawie niewidoczna. Jest to schludne bule w stylu „Księżniczka Leia z przeszłości” lub schludna daszka. Tak, w latach 20-tych moda zaczęła się odważać i odcinać ich kręcone warkocze. Nawiasem mówiąc, czapka warkocza niekoniecznie musiała iść w parze z welonem. I bliżej do 30. ogólnie, płynnie zamienił się w rodzaj chustki. Obecnie brzmi to bardzo niezgrabnie, ale spójrz na te obrazy!
W latach 30. moda ślubna powróciła kilka kroków wstecz. Pobrali się, dziewczyny skopiowały czułość i wyrafinowanie początku stulecia, ale już dodały nową „Listę życzeń”. Tak więc oblubienica lat 30. jaskrawo pomalowana ozdobiła włosy piórami. W połowie dekady panny młode zaczęły się ubierać w krótkie sukienki poniżej kolana, a zasłona również się z nimi skróciła. Obowiązkową cechą panny młodej lat 30. jest nakrycie głowy. Mała tabletka z welonem, kapelusz z szerokim rondem - czasami to akcesorium całkowicie zastąpiło zasłonę. Kobiety mody w tamtych latach zaczęły już rozjaśniać włosy, tak że pałace wesel były wypełnione młodymi, a następnie „żółtymi głowami” narzeczonymi. Loki rozjaśniają zwinięte loki i układają się na bocznym rozłożeniu. Ta fryzura została nazwana „peek-a-boo”, która stała się popularna dzięki aktorce Veronice Leick. Nieco kreskówkowy wizerunek dzisiejszej panny młodej byłby już postrzegany z śmiesznością. Bielone fale, gęsto opuszczone oczy, ospałe oczy - eleganckie, ale, niestety, zbyt teatralne dla nowoczesności.
Sposób, w jaki ubrane w tym okresie dziewczęce panienki potwierdzają pomysł, że dziewczyna będzie wyglądać wspaniale w każdych warunkach. Więc lata 40-te. Większość „trendów mody” w tej dekadzie, z oczywistych powodów, pochodzi z poprzednich lat. Dlatego suknie ślubne były często moją mamą lub babcią. Młode kobiety mody starały się dostosować je do nowoczesnych trendów. A jednak w latach 40. ubiegłego wieku wizerunek panny młodej był raczej skromny. Fryzury ślubne były proste. Łatwa stylizacja włosów ciętych wzdłuż ramion lub tuż nad włosami, znakomita dekoracja (często również dziedziczna). Alternatywną opcją jest wysoka, bujna wiązka włosów z welonem, długie rękawiczki. Nic krzykliwego i wyzywającego. Zasłona była modna do noszenia na kolanach, sukienkę - prosty płomień. Satyna i perły w ubraniach. W fryzurze - mały welon, skromna wstążka. Cały splendor spadł na lata 50-te.
Po okropnościach II wojny światowej piękno Diora wychodzi na wybieg - lekkie, śmiejące się, wesołe. Kobiecy i romantyczny wizerunek panny młodej z lat 50. - to ten sam klasyczny retro, który zwykle reprezentujemy pod tym słowem. Na głowie panny młodej w połowie ubiegłego stulecia można zaobserwować przypominającą kędzierzawą strukturę ozdobioną satynowymi tasiemkami, uwielbianymi już przez solidne czapki. Standard fryzury panny młodej to podniesiona głowa, idealna „ramka” wokół czoła i niski „kosz” włosów. W tej chwili skrzypienie mody - koki, kręte loki. Długie warkocze zwinęły się w loki i przypięły do wysokiego, niechlujnego pakietu. W tych latach rzadko zakładali welon lub był on super krótki: maksimum było ponad ramionami. Ogólnie panna młoda wyglądała tak, jakby właśnie wyszła z okładki magazynu Pin-up.
Kolejna wersja obrazu lat 50. - uprzywilejowany szyk. Są to drogie luksusowe sukienki, w których wyszły za mąż gwiazdy filmowe pierwszej klasy. Tak więc w 56 roku zaręczyła się wspaniała Grace Kelly. W małżeństwie z księciem Monako Grace poszła do skromnej, ale wyjątkowo zamkniętej sukni ślubnej, która została stworzona dla niej przez hollywoodzką projektantkę Helen Rose. Strzyżenie do tego, razem z Grace, wybrało ten sam zwięzły, jak cały obraz - gładko oczyszczone włosy z tyłu głowy. Głowę królewskiej panny młodej ozdobiono koronkową czapką i welonem o długości podłogi. Słynny ślubny wizerunek Grace w połowie lat 50. próbował kopiować przez wiele lat.
Jeśli w latach 50. nadal było lekkie zaniedbanie w fryzurze panny młodej, to po 10 latach nie było śladu po jej lewej stronie. Oczywiście nie od panny młodej. Głowa nowożeńcy została ozdobiona lakonicznym, eleganckim i jednocześnie oryginalnym projektem z podniesionym tyłem głowy, cofniętymi „ogonami” i ogólnie - bez tego wszystkiego. Poza bouffantem i treskami, delikatne włosy panny młodej uważały je za ratownika. W tym czasie popularna była krótka fryzura z bobem, a kobiety modne również obcięły grubą krótką grzywkę. Ulubionym dodatkiem dla wszystkich dziewcząt w latach 60., w tym narzeczonych, była ramka, szeroka wstążka we włosach lub układanka.
Szczęśliwi hipisi też się pobrali. I pytali o modę przez całe pokolenie. A jeśli sukienka panny młodej w latach 70. pokazała nam wyrafinowaną i uwodzicielską młodą damę, jej włosy nadal zdradzały kapryśne stworzenie z kwiatami na głowie i głowie. Długie włosy pod bujną zasłoną nie zawahały się rozpuścić. Nici skręcone z twarzy - coś w rodzaju „blondynki z Abby”. Masywny welon został przymocowany do małego wieńca ze sztucznych kwiatów. Skromni praktykujący ćwiczyli wersję z prostym welonem, na którym nad pierścieniem noszono okrągły wieniec, a nie koronę. Wizerunek panny młodej był naturalny i słodki. Pod wieloma względami obecna moda ślubna pożycza szczegóły z lat 70-tych.
To tutaj niegdyś subtelna i delikatna dziewica zamieniła się w prawdziwą łzę w sukni ślubnej. Czesany „smok” często pysznił się na czubku głowy, zwinięte lokówki zwinęły się na ramionach latarni. To był obraz bez granic. Panny młode w latach 80. wydawały się niezdolne do powiedzenia „stop” dla siebie. Skupili się na wszystkim, co było możliwe: puszystej spódnicy, rękawiczkach, podobnej do moczu fryzurze, obszernej zasłonie, wieńcu, iskierkach, cieniach, cyrkoniach, perłach, prawie folii ze wszystkich stron. I to było uważane za piękne. Nawet trendsetterka tamtych czasów, Princess Diana, wyglądała jak tort bezowy na ceremonii ślubnej. Chociaż fryzura Lady Dee w '81, pod dostatkiem zasłon, wyglądała dość skromnie.
20 lat temu modne było małżeństwo high-eyed fryzury Włosy zwinięte w lokówki, lokówki, nieco wyrzeźbione na czole „Wieży Eiffla” i wypełnione balonami lakierowanymi. Nie jest tajemnicą, że właściciele takich fryzur często robili je dzień przed ślubem, a potem noc przed tryumfalnym snem siedzieli. Niemniej jednak obraz był majestatyczny, nieco efektowny i bardzo złożony. Sukienki były wtedy w stylu puszystym i pociętym. Dzięki wysokiej czesanej fryzurze wspaniale umiarkowanie krótka zasłona i kwiaty na bazie wieży wyglądały świetnie. Punktem kulminacyjnym fryzury zawsze były luźne i poskręcane pasma twarzy.
Cóż, oto jest nowe tysiąclecie. Moda na obraz ślubny na początku zera, co dziwne, różniła się prostotą. Skromny krój, ten sam fryzura. Typową opcją jest niski pakiet z perłą. Zasłona prosto z belki. Istnieje alternatywna wersja panny młodej XXI wieku - jaśniejsza. Faluje na spódnicy z krynoliny, odciski palców z odciskami palców, loki w wieżyczce lub wieniec z loków. Panna młoda w zera nie waha się na szeroki dekolt, może sobie pozwolić na otwarcie pleców. Pomimo swobody wyboru stylu, dość szerokiej gamy modnych tendencji, najczęściej jednak trafiały one pod koronę w lakonicznym stroju. Dotyczy to również fryzur.
Prawdopodobnie wciąż delikatny obraz - jest na zawsze. Obecnie panna młoda jest tak szczera jak w latach 50-tych. Ten sam kobiecy, jak w latach 70. i wyrafinowany, jak na początku ubiegłego wieku. Dziś w modzie luźne loki z wieńcem kwiatów. Długi wielowarstwowy welon bez koronki, obszerne niskie wiązanki i tkanie. Niskie, ale eleganckie akcesoria. A co najważniejsze, styl retro jest bardzo modny - dzięki swojej różnorodności zajmuje znaczną ilość czasu. Ogólnie rzecz biorąc, panna młoda w naszych czasach jest miejscem, gdzie wędruje ze swoją fantazją.
